Na reprezentativnoj izložbi u Galeriji Srpske akademije nauka i umetnosti predstavljen je deo rukopisnog nasleđa srpskog naroda od najstarijih, u celini sačuvanih, spomenika s kraja HII veka (Miroslavljevo jevanđelje) do kraja HVII stoleća. Nastala na temeljima vizantijske, srpska umetnost knjige doživela je procvat u razdoblju poznog srednjeg veka i trajala je sve do osvita novog doba. Eksponati koji su izloženi potiču iz domaćih, a delom i iz inostranih kolekcija, s obzirom na to da je srpsko rukopisno blago rasuto po brojnim svetskim bibliotekama i manastirima. Na izložbi su zastupljeni rukopisi pisani srpskoslovenskim jezikom: bogoslužbene knjige, bogato ukrašene minijaturama, zastavicama i inicijalima, teološka literatura i knjige koje pripadaju istoriji vizantijske filozofije, raznovrsna prevodna književnost, kao i primerci sa originalnim književnim delima starih srpskih pisaca.
Među izloženim rukopisima posebno se ističe pet knjiga iz XIV i XV veka koje su pozajmljene iz biblioteke manastira Hilandara. Njihova bogata iluminacija pripada vrhunskim ostvarenjima knjižnog ukrasa ne samo u srednjovekovnoj Srbiji već i u Vizantiji. Značajan segment izložbe čine i rukopisi koji pripadaju Arhivu Srpske akademije nauka i umetnosti: Manojlovo (Mostarsko) jevanđelje (prva trećina XIV veka), Parenesis iz 1337. godine, Kumaničko četvorojevanđelje, u koje su umetnute četiri minijature izvanredne lepote, naslikane sredinom XIV stoleća, kao i prepis Rudarskog zakonika despota Stefana Lazarevića, koji je osamdesetih godina XVI veka ispisao i iluminirao znameniti kaligraf Jovan iz Kratova.
Posetioci izložbe imaće priliku da vide i pribor za pisanje upotrebljavan u XVI i XVII veku, kao i nekoliko knjiga opremljenih bogato okovanim koricama koje pružaju uvid i u razvitak srpskog zlatarstva poslevizantijskog perioda.
Autori izložbe su dr Zoran Rakić, istoričar umetnosti i dr Irena Špadijer, istoričar književnosti. Izložbu prati obiman i bogato ilustrovan studijski katalog.
